Dzieci wraz z wiekiem tracą predyspozycje do bycia geniuszem

Większość dzieci wykazuje od najmłodszych lat oznaki twórczego geniuszu, ale z czasem ten potencjał maleje. Najnowsze badania, które wykonano w Londynie, uzupełniają dotychczasową wiedzę o procesach utraty predyspozycji do bycia wybitnym człowiekiem.

Wyniki nowych badań mają przede wszystkim pomóc rodzicom w ukierunkowaniu edukacji i wychowania dzieci. Punktem wyjścia jest zwiększenie szans na wykorzystanie zdolności, jakie natura daje niemal każdemu człowiekowi i zredukowanie negatywnego wpływu środowiska na rozwój umysłu. W 1968 roku badanie przeprowadzone przez George'a Landa i Beth Jarman wykazało, że 98% dzieci posiada predyspozycje twórczych geniuszy (według standardów wyznaczonych przez NASA). Wraz z wiekiem ta liczba gwałtownie spada. Według ówczesnych danych w wieku dziesięciu lat maleje do poziomu 30%, w wieku piętnastu lat zmniejsza się do 12%, natomiast w wieku dorosłym osiąga już tylko 2%.

Naukowcy z Birkbeck University w Londynie używają obecnie nasadek do skanowania fal mózgowych, aby zajrzeć do struktur neurologicznych dzieci w trakcie wykonywania różnych zadań. W ten sposób ustalono, że to filtry społeczne, przekonania i poglądy otoczenia młodego człowiek determinują zanikanie szczególnych talentów i nieszablonowego myślenia. Konstrukcja systemu edukacji, mechanizmy wychowawcze i pokrewne im elementy również negatywnie wpływają na podtrzymanie predyspozycji do bycia geniuszem. Jednym z najsilniej oddziałujących komponentów jest zawstydzanie dzieci, które na wczesnych etapach życia nie odróżniają wstydu i poczucia winy. To powoduje u nich odczucie warunkowania miłości rodzicielskiej. W konsekwencji może dochodzić do spadku poziomu wyjściowych zdolności poznawczych.

Część testu twórczego geniuszu NASA określa, czy badany wykazuje tak zwane „rozbieżne myślenie”, znane również jako „myślenie nieszablonowe”. Dzieciom towarzyszy tendencja do podejmowania prób urzeczywistnienia różnorodnych, śmiałych pomysłów. Schematyczne i logiczne myślenie osób dorosłych przekłada się na zanikanie tej zdolności, gdy narzucają je przedstawicielom młodszych pokoleń. Zabranianie dzieciom eksperymentowania i realizowania własnej kreatywności znajduje zatem odzwierciedlenie w spadku ich potencjału umysłowego. Jeden z członków zespołu badawczego z Birkbeck University przytacza historię młodego Pablo Picasso. Otwarte i nieoceniające, niezawstydzające oraz niekrytykujące podejście rodziców do syna spowodowało zachowanie wysokiego odsetka geniuszu malarza. Powyższe aspekty są też powiązane z ogólnie rozumianym budowaniem poczucia własnej wartości u dziecka. Zespół naukowy z Birkbeck University ma nadzieję, że w przyszłości wykorzysta tę samą technologię monitorowania mózgu do badania dorosłych. W ten sposób mogliby udowodnić, że w każdym człowieku kryje się geniusz.

Źródło: Gaia