Ćwiczenia muzyczne zmieniają wzorce aktywności mózgu

Naukowcy z Uniwersytetu w Tokio, wykorzystując funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (fMRI), odkryli, że uczniowie ćwiczący umiejętności muzyczne od najmłodszych odznaczają się odmiennymi wzorcami aktywności mózgu. Ponadto wykazano korelację między przetwarzaniem muzyki a funkcjonowaniem obszarów mózgu odpowiedzialnych za aktywność językową.

Wieloletni badacz języka z perspektywy neuronauk, profesor Kuniyoshi L. Sakai, zainspirowany metodą treningu muzycznego znaną pod nazwą Suzuki zbadał wraz ze swoim zespołem japońskich naukowców neurologiczne aspekty przetwarzania muzyki i języka. Należy nadmienić, że metoda Suzuki opiera się na nauce muzyki poprzez zabawę i bezpośrednie z nią obcowanie. Początkowo była stosowana do nauki gry na skrzypcach, jednak z czasem zaczęto jej używać również w ramach innych elementów kształcenia muzycznego.

Z kolei do najnowszych badań pod kierownictwem profesora Sakai zaangażowano 98 japońskich uczniów uczęszczających do szkół średnich. Badanych z góry podzielono na 3 grupy:

• grupę S (Suzuki), do której zaliczono osoby od najmłodszych lat szkolone metodą Suzuki,
• grupę E (early) odnoszącą się do młodych muzyków uczonych innymi metodami,
• grupę L (late), w której znaleźli się uczniowie szkoleni muzycznie dopiero w późniejszym wieku lub którzy nigdy nie otrzymali kształcenia muzycznego.

Wszystkim uczestnikom badania przeskanowano mózgi za pomocą funkcjonalnego obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (fMRI). Z utworzonych danych powstały dynamiczne modele 3D aktywności mózgu każdego ucznia. Co ważne, podczas badania uczestnicy mieli ćwiczyć muzycznie, m.in. identyfikując i odtwarzając konkretne utwory muzyczne.

Jak się okazało, podczas ćwiczeń osoby z grupy S i E wykazywały większą ogólną aktywność oraz zdecydowanie wyższą w bardzo specyficznych regionach mózgu, porównując ich wyniki względem tych otrzymanych od osób z grupy L. Dodatkowo, w grupie S dostrzeżono odmienne wzorce aktywności w obszarach związanych z emocjami i przetwarzaniem melodii, szczególnie podczas zmian tempa w odsłuchiwanych przez uczestników utworach.

Ponadto potwierdzono związek między przetwarzaniem muzyki a funkcjonowaniem określonych obszarów mózgu, które są zwykle odpowiedzialne za aktywność językową. Zdaniem profesora Sakai: - Uderzającym spostrzeżeniem było to, że niezależnie od doświadczenia muzycznego, podczas artykulacji aktywował się wysoce specyficzny ośrodek gramatyczny w lewej części mózgu. To połączenie między muzyką a językiem może wyjaśniać, dlaczego każdy może cieszyć się muzyką, nawet jeśli sam nie jest muzykalny.

Źródła: K. L. Sakai, Y. Oshiba, R. Horisawa, T. Miyamae, R. Hayano, Music-Experience-Related and Musical-Error-Dependent Activations in the Brain, „Cerebral Cortex” 2021, doi.: 10.1093/cercor/bhab478/ Science Daily/ annaweber.pl.