Dzięki badaniom DNA odnaleziono prawnuka Siedzącego Byka

Naukowcy dali radę zidentyfikować potomka legendarnego indiańskiego wodza. Do badań wykorzystano włosy, które były przechowywane w Waszyngtonie.

Analiza DNA, którą uzyskano z próbki włosów Siedzącego Byka, pozwoliła zweryfikować pokrewieństwo między XIX-wiecznym wodzem i mężczyzną z Dakoty Południowej. Badania dowodzą, że 73-letni Ernie LaPointe jest prawnukiem Indianina z plemienia Hunkpapa grupy Teton Dakotów. Jest to pierwszy przypadek, kiedy za pomocą tej metody ustalono pokrewieństwo między osobami żyjącymi i historycznymi. Przed naukowcami otworzyły się drzwi do dalszych poszukiwań potomków postaci, które znamy z książek do historii.

Ernie LaPointe, który ma trzy siostry, rozmawiał o odkryciu z agencją Reuters:

- Ludzie kwestionowali związek z naszym przodkiem, odkąd pamiętam. Ci ludzie są tylko utrapieniem w miejscu, w którym siedzisz i prawdopodobnie również będą wątpić w te odkrycia.

Prace nad pozyskaniem i analizą materiału genetycznego trwały 14 lat, gdyż włosy przechowywano przez ponad 100 lat w temperaturze pokojowej w Smithsonian Museum. Przez ten czas zdążyły bardzo się zniszczyć i zdobycie DNA było trudne. Nowatorska technika badań tzw. autosomalnego DNA została opracowana przez naukowców kierowanych przez Eske Willersleva, dyrektora Lundbeck Foundation GeoGenetics Center na Uniwersytecie w Cambridge.

Siedzący Byk był wodzem i szamanem Siuksów. Wsławił się poprowadzeniem, razem z Szalonym Koniem, 1500 rdzennych mieszkańców Ameryki do zwycięstwa w bitwie nad Little Bighorn, która została stoczona 25 czerwca 1876 roku. W potyczce tej polegli m.in. podpułkownik George Custer i podpułkownik Myles Keogh. Wygrana Indian nie powstrzymała jednak dalszej inwazji białych na Wielkie Równiny oraz Góry Czarne. Siedzący Byk przebywał potem przez pewien czas w Kanadzie, a następnie powrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie trafił do rezerwatu. W 1890 roku został zastrzelony przez tzw. indiańską policję działającą w imieniu rządu USA.

Źródło: BBC