Migający ekran pomocny podczas nauki czytania

Naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu w swoich badaniach wykazali, że dzieci z trudnościami w zakresie czytania, wykazujące problemy w wybranych zdolnościach poznawczych, lepiej sobie radzą z nauką wskazanej umiejętności podczas kodowania słów wyświetlanych na migającym białym szumem ekranie.

Specyficzne problemy w nauce, w tym trudności w rozwijaniu umiejętności czytania i pisania, nie są obecnie czymś rzadko spotykanym. Wczesna diagnoza zaburzeń to jednak jedno. Natomiast radzenie sobie z problemem i przeciwdziałanie brakom to kwestie, które od lat spędzają sen z powiek psychologom, pedagogom i terapeutom. Mając to na uwadze, szwedzko-norwescy naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu postanowili sprawdzić kolejne warianty metod usprawniających proces czytania dzieci z trudnościami w tym zakresie.

W tym celu przeprowadzono badanie na grupie 80 uczniów 11-letnich. Dzieci zostały podzielone na 3 podgrupy: osoby dobrze czytające, z pewnymi trudnościami w czytaniu oraz z dużymi trudnościami. W ostatniej z wymienionych grup uwzględniono uczniów z podejrzeniem o dysleksję (w szczególności z zaburzeniami typu fonologicznego)*. W trakcie badania zadaniem dzieci było przeczytanie 12 słów eksponowanych na 4 różnych poziomach wizualnego białego szumu. Następnie naukowcy sprawdzali i oceniali, ile słów potrafili poprawnie odczytać, a ile (po pewnym czasie) byli w stanie sobie ich przypomnieć.

Wyniki badań wykazały, że grupa uczniów z dużymi trudnościami w nauce czytania radziła sobie lepiej z zadaniem, gdy biały szum pikseli był eksponowany w stopniu umiarkowanym. W takiej sytuacji badani czytali więcej słów oraz z większą łatwością przywoływali je potem z pamięci. Podobnych rezultatów nie uzyskano w przypadku wysokiego stopnia natężenia białego szumu oraz przy jego braku. Ponadto migoczący ekran nie wpłynął w żaden sposób negatywnie, ani pozytywnie na uczniów bez problemów w nauce oraz na dzieci z niewielkimi trudnościami w czytaniu.

Zdaniem badaczy odpowiednie dostosowanie ekranów w szkole i w domu podczas nauki czytania może przyczynić się do natychmiastowej poprawy tej umiejętności w przypadku dzieci z trudnościami, a także usprawnić znacząco ich zdolności poznawcze, szczególnie pamięć. To jednak pierwsze tego typu badanie, które wymaga powtórzenia i dokładniejszego sprawdzenia potrzebnego poziomu natężenia białego szumu.

*Dysleksja rozwojowa powinna być diagnozowana przez specjalistów. Należy więc podkreślić, że dzieci znajdujące się w tej grupie nie otrzymały do tej pory konkretnego orzeczenia/opinii, co często ma miejsce w późniejszych latach nauki szkolnej, natomiast zespół badawczy po wstępnej selekcji (sprawdzającej umiejętności czytelnicze) wyłonił w grupie badanej takie osoby. By jednak lepiej zrozumieć czym dysleksja jest w istocie, zaleca się lekturę następującego artykułu: M. M. Szurek, Dysleksja istnieje naprawdę! Jak ją rozpoznać i zrozumieć, „Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce: kwartalnik dla nauczycieli”, 2014 nr 3, s. 153-174.

Źródła: G. Söderlund, J. Å. Johnels, B. Rothén, E. Torstensson-Hultberg, A. Magnusson, L. Fälth, Sensory white noise improves reading skills and memory recall in children with reading disability, „Brain and Behavior”, 2021/Science Daily.