Światowy Dzień Schizofrenii

Dnia 24 maja odbywa się Światowy Dzień Schizofrenii. Wydarzenie ma na celu podniesienie poziomu świadomości znacznej części społeczeństwa względem prawidłowego rozumienia choroby. Ponadto święto stanowi wyraz solidarności z osobami chorymi na schizofrenię.

Światowy Dzień Schizofrenii jest wydarzeniem obchodzonym najczęściej w Stanach Zjednoczonych czy Europie Zachodniej, mało znanym na ten moment w Polsce. Data obchodów nie jest również przypadkowa, ponieważ to właśnie 24 maja 1783 roku francuski lekarz, uważany za twórcę nowoczesnej psychiatrii – P. Pinel – wraz z kuratorem szpitala psychiatrycznego – J. B. Pussinem – dokonali zmian w terapii osób chorych psychicznie, uwalniając ich z kajdan i wprowadzając bardziej humanitarne warunki leczenia.

Schizofrenia, jak uważają w większości specjaliści, jest jedną z najcięższych chorób psychicznych. Według K. Schneidera pierwszorzędnymi objawami są (między innymi): omamy słuchowe, nasyłanie, odciąganie lub rozgłaśnianie myśli, występowanie spostrzeżeń urojeniowych, jak również poczucie, że własne uczucia są kontrolowane przez obcą siłę*. Co więcej, mimo stosunkowo dużego postępu w farmakologii i różnych formach terapii, zaburzenie nadal pozostaje chroniczne, nierzadko utrudniając wszelkie sposoby funkcjonowania w świecie**.

Uświadamianie społeczeństwa, czym naprawdę jest wskazana choroba i w jaki sposób może się objawiać, stanowi główny cel Światowego Dnia Schizofrenii. W konsekwencji tego typu działania mogą pozwolić na obalenie mitów tworzących się latami wokół wskazanego zagadnienia. Zaś w odniesieniu do naszego kraju bardziej znanym, lecz nie do końca tożsamym wydarzeniem jest Dzień Solidarności z Osobami Chorymi na Schizofrenię, obchodzony 15 września.

*Więcej informacji dotyczącyh obrazu klinicznego schizofrenii oraz możliwych rodzajów choroby w: B. K. Puri, I. H. Treasaden, Psychiatria. Podręcznik dla studentów, J. i F. Rybakowscy (red.), Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014, s. 149-162.

**Fakt nie oznacza jednoznacznie regresu czy stagnacji w kontekście dokonywanych badań w tym zakresie. Porównaj: N. Śmierciak, W. Krzyściak, M. Szwajca, G. Kazek, K. Urbanek, A. Bryll, M. Pilecki, Wybrane czynniki ryzyka schizofrenii: pomiędzy różnorodnością modeli etiologicznych a psychiatrią spersonalizowaną, „Psychiatria. Psychologia Kliniczna” 2018, nr 18 (4), s. 388-398.

Źródła: bimkal.pl/ B. K. Puri, I. H. Treasaden, Psychiatria. Podręcznik dla studentów, J. i F. Rybakowscy (red.), Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014/ N. Śmierciak, W. Krzyściak, M. Szwajca, G. Kazek, K. Urbanek, A. Bryll, M. Pilecki, Wybrane czynniki ryzyka schizofrenii: pomiędzy różnorodnością modeli etiologicznych a psychiatrią spersonalizowaną, „Psychiatria. Psychologia Kliniczna” 2018, nr 18 (4), s. 388-398.