Antybakteryjny żelowy bandaż z łupin duriana
truthseeker08/Pixabay

Antybakteryjny żelowy bandaż z łupin duriana

  • Dodał: Aleksandra Bazelak
  • Data publikacji: 31.03.2021, 10:35

Naukowcom z Nanyang Technological University w Singapurze udało się stworzyć antybakteryjny, żelowy bandaż, wykorzystując do tego odrzucone łupiny popularnego tropikalnego owocu, duriana.

 

Durian, inaczej rościan bądź zybuczkowiec, pochodzi z obszarów tropikalnych Azji południowo-wschodniej. Jego owoce rosną na ogromnych drzewach, sięgających blisko 50 metrów wysokości. Posiada grubą łupinę z kolcami, która stanowi odpad, podczas gdy słodki miąższ otaczający nasiona jest uważany za przysmak. Znany jest ze swojego nieprzyjemnego zapachu.

 

Naukowcy wyodrębnili z łupin duriana celulozę i połączyli ją z glicerolem, tym samym tworząc miękki żel, podobny do arkuszy silikonowych, który można ciąć na bandaże o różnych kształtach i rozmiarach. Kolejnym krokiem było dodanie organicznych cząsteczek produkowanych przez drożdże piekarskie, dzięki czemu bandaż posiadł właściwości antybakteryjne.

 

Zadaniem plastrów hydrożelowych jest utrzymywanie skóry nawilżonej. Stosowane są do leczenia ran pooperacyjnych, ponieważ minimalizują tworzenie się nadmiernej tkanki bliznowatej, co skutkuje bardziej miękką i płaską blizną. Konwencjonalne plastry są wykonane z materiałów syntetycznych, bardziej kosztownych niż nowy hydrożel wykonany z naturalnych materiałów odpadowych.

 

- W obliczu rosnącego zagrożenia bakteriami odpornymi na antybiotyki, świat będzie potrzebował wielu alternatywnych sposobów zapobiegania infekcjom. Skutecznym sposobem ochrony otwartych ran są opatrunki antybakteryjne, które są biokompatybilne i bezpieczne do długotrwałego stosowania przez ludzi. Jest to szczególnie ważne dla pacjentów z cukrzycą cierpiących na przewlekłe rany - wyjaśnia prof. Chen, profesor Katedry Nauk o Żywności i Technologii w Szkole Inżynierii Chemicznej i Biomedycznej.

 

Durian stanowi również problem dla środowiska, gdyż jego łupina, będąca odpadem, zazwyczaj jest spalana. Wykorzystanie jej jako nietoksycznego i biodegradowalnego bandażu - rozwiąże i ten problem.

Źródło: phys.org, Nanyang Technological University

Aleksandra Bazelak

Oficjalnie: studentka Technologii Żywności na Politechnice Opolskiej. Nieoficjalnie: lekkoduszna melancholiczka, miłośniczka podróży, irlandzkiej whiskey i chałki z masłem. Comedamus et bibamus cras enim moriemur.