Koronalny wyrzut masy Słońca i zorza polarna
- Dodał: Ela Albadri
- Data publikacji: 24.02.2021, 16:23
W dniu 20 lutego 2021 roku na południowej półkuli Słońca doszło do zjawiska znanego jako koronalny wyrzut masy. Kilka dni później, w nocy z 23 na 24 lutego, strumień naładowanych cząsteczek dotarł na Ziemię, powodując szczególnie intensywną zorzę, którą można było zaobserwować w okolicach koła podbiegunowego.
Specjalistyczne określenie wyrzucania masy słonecznej z obszaru korony to protuberancja. Stanowi ona jasną strukturę, dostrzegalną nad brzegiem tarczy słonecznej i składa się z relatywnie gęstej masy korony Słońca. Z perspektywy ziemskiej, świadectwem protuberancji słonecznej są zjawiska atmosferyczne, takie jak zorza polarna. W nocy z 23 na 24 lutego 2021 roku była ona szczególnie intensywna w regionie północnej Islandii, niedaleko fiordu Eyjafjörður, w mieście Akureyri. Obecność zorzy odnotowano również na fiordach zachodnich, m. in. w Borgarnes, w pobliżu wcięcia w fiord Borgarfjörður.
Bezchmurne niebo w państwach skandynawskich pozwala za każdym wyrzutem masy koronalnej Słońca na obserwowanie nasilonych zjawisk obecności zjonizowanych cząstek wiatru słonecznego, tworzących świetlny spektakl. Staje się on zauważalny głównie w czasie długich nocy polarnych, które nadal trwają w tej części świata. Z ostatnią protuberancją związana jest burza geomagnetyczna, szacowana przez Centrum NOAA SWPC (Space Weather Prediction Center) jako fenomen o stosunkowo niedużym natężeniu, znajdującym się na poziomie G1.