Jak patyczaki poszerzają swoje terytorium? Przez ptasie odchody

  • Data publikacji: 22.06.2018, 15:30

Badania naukowców z Kobe University, które zostały opublikowane w czasopiśmie Ecology, opisują nowo odkrytą strategię patyczaków na poszerzenie swojego terytorium.

 

Patyczaki to owady z rzędu straszyków, które ze względu na swój niezwykły wygląd często hodowane są w domach. Powszechnie kojarzy się je z ich doskonałym kamuflażem upodobniającym je do gałązek. Mimo to owady te często padają ofiarą wielu gatunków ptaków, dla których są prawdziwym smakołykiem. Jaja patyczaków swoimi rozmiarami, kolorem i kształtem przypominają nasiona lokalnych roślin. Dodatkowo, otoczone są gładką warstwą szczawianu wapnia, co sprawia, że są znacznie bardziej wytrzymałe od jaj innych gatunków owadów. Ptaki najczęściej polują na samice patyczaków wypełnione zapłodnionymi jajami – wyglądają wtedy jak owoce pełne nasion.

 

To właśnie twarda osłonka jaj oraz fakt, że patyczaki stanowią ulubione pożywienie wielu gatunków ptaków, skłonił naukowców z zespołu Kenji Suetsugu do sprawdzenia, czy jaja zjedzone przez drapieżnika są w stanie przetrwać w jego przewodzie pokarmowym i po wydaleniu dać początek młodym owadom. Do badań naukowcy wykorzystali trzy gatunki patyczaków występujących w Japonii oraz ich głównego drapieżnika – szczeciaka rudouchego. Badacze karmili ptaki mieszaniną nasion i jaj patyczaków. Okazuje się, że jaja wszystkich trzech gatunków w 5-20% przeszły przez układ pokarmowy zwierzęcia nieuszkodzone. Co więcej, młode patyczaki jednego z badanych gatunków pomyślnie wykluły się z jaj wydalonych wraz z odchodami. Wyniki sugerują, że poszerzanie terytorium owadów za pomocą szczeciaka rudouchego czy innych gatunków ptaków jest bardzo ciekawą możliwością szczególnie dla starszych i wolno poruszających się osobników. Patyczaki nie pokonują dużych dystansów, mimo to udało im się rozprzestrzenić w wiele miejsc, nawet na wyspy nieposiadające wcześniej połączenia z lądem.

 

- Następnym krokiem będzie analiza genomu patyczaków. Bazując na tym, chcielibyśmy sprawdzić, czy podobne struktury genetyczne występują wzdłuż ścieżek migracji ptaków oraz czy są one podobne do genów roślin, które w swojej strategii rozrodczej polegają na ptakach roznoszących nasiona – mówi Suetsugu.