Naukowcy stworzyli sztuczny nerw

  • Data publikacji: 10.06.2018, 17:13

Naukowcy z Uniwersytetu Stanforda stworzyli sztuczny nerw czuciowy, który funkcjonuje podobnie jak prawdziwy neuron. Ich odkrycie ukazało się na łamach czasopisma Science.

 

Sztuczny nerw jest wykonany z elastycznych składników organicznych i składa się z trzech części. Pierwszą z nich jest seria kilkudziesięciu czujników, których zadaniem jest odbiór sygnałów ciśnieniowych. Nacisk na jeden z czujników skutkuje wzrostem napięcia między dwoma elektrodami. Zmianę tę odbiera druga część nerwu czyli oscylator pierścieniowy. Jego zadaniem jest przekształcenie zmian napięcia w ciąg impulsów elektrycznych. Te są przekazywane do tranzystora synaptycznego czyli trzeciej części nerwu. Wysyła on serię impulsów we wzorach, które pasują do tych wytwarzanych przez prawdziwe neurony.

 

- To ogromny postęp. Miękkie, elastyczne, organiczne materiały użyte do stworzenia sztucznego nerwu idealnie nadają się do integracji z giętką ludzką tkanką, są również stosunkowo tanie w produkcji – mówi Robert Shepherd, ekspert w dziedzinie elektroniki organicznej z Uniwersytetu Cornella.

 

Dotychczas protetyka znacznie się rozwinęła. Widzieliśmy już kontrolę ruchów kończyn za pomocą myśli, czujniki nacisku w opuszkach palców kontrolujące chwyt. Jednak wynalazkom tym wciąż daleko do naturalnego zmysłu dotyku, który integruje tysiące sensorów śledzących różne rodzaje nacisku. Mają one również zdolność wyczuwania ciepła oraz zmian pozycji.

 

Sztuczny nerw jest jednak na tyle czuły, by odczytać znaki alfabetu Braille’a. Co więcej, sztuczny neuron można połączyć z jego biologicznym odpowiednikiem.

 

Naukowcy przetestowali działanie swojego wynalazku na karaluchu, którego pozbawili jednego odnóża, a w jego miejsce zainstalowali elektrodę sztucznego nerwu, którą połączyli z neuronem stawonoga. Dzięki temu owad mógł wykonywać skurcze mięśni odnóża.

 

Jak przekonują naukowcy, sztuczny nerw znajdzie wiele zastosowań. Chociażby w tworzeniu robotów nowej generacji, które będą miały większą zdolność interakcji z otoczeniem. Jest to istotne dla maszyn, które będą wykonywać tak skomplikowane zadania jak opieka nad osobami starszymi.